Algebra

Analyse

Bewijzen

De grafische rekenmachine

Discrete wiskunde

Fundamenten

Meetkunde

Oppervlakte en inhoud

Rekenen

Schoolwiskunde

Statistiek en kansrekenen

Telproblemen

Toegepaste wiskunde

Van alles en nog wat


\require{AMSmath}

 Dit is een reactie op vraag 52412 

Re: Tegenspraak

Ehm, ik snap het niet helemaal.

Als ik ben aangekomen bij:

e^(2ip) = 1, MOET wel gelden: 2ip = 0

Dat volgt bijvoorbeeld ook uit als je de LN aan beide kanten neemt:

LN(e^(2ip)) = LN(1)
2ip * LN(E) = LN(1)
2ip = 0

?!

B.
Student universiteit - dinsdag 9 oktober 2007

Antwoord

Hoi,

Ja, het is verwarrend. Je past ln() toe. Je denkt dat dat mag omdat ln() de inverse is van exp(). Maar... dat geldt alleen in de reeele ruimte. In de complexe ruimte is exp() een andere functie (al heeft hij wel veel dezelfde eigenschappen) die niet (zomaar) te inverteren is. Dus mag je ln() niet toepassen en moet je zelf kijken welke oplossingen er zijn.

De vraag welke functies een inverse hebben is heel belangrijk. Dat kan alleen als er niet twee waardes van x zijn die dezelfde y opleveren. Bij reeele functies kun je dat zien door naar de grafiek te kijken. Als iedere horizontale lijn de functie één keer snijdt is er een inverse functie. Dan noem je de functie bijectief, een-op-een of inverteerbaar.

q52415img2.gif

Een functie f() is dus alleen inverteerbaar als de vergelijking f(x) = y voor iedere waarde van y precies één oplossing heeft. Als een functie inverteerbaar is mag je uit f(x) = f(y) de conclusie trekken: x = y. Als de functie niet inverteerbaar is, kan dat niet.

os
woensdag 10 oktober 2007

©2001-2024 WisFaq